Soorten zeewier

Klik op een  zeewiersoort, waar je informatie over wilt lezen:

Groen-, bruin-, rood-, en blauwwieren

Zeewier kan zijn eigen voeding en energie produceren door middel van fotosynthese. Dit proces gebruikt koolstofdioxide en zonlicht om suikers aan te maken die essentieel zijn voor zeewier. Ook worden door dit proces en andere waardevolle organische samenstellingen gemaakt die gezondheid bevorderende en verzorgende eigenschappen hebben. Alle zeewier bevat chlorofyl, een groen pigment, onmisbaar voor fotosynthese, en verantwoordelijk voor de kleur van het wier. De kleur van het wier is de basis waarop wieren worden gecategoriseerd. Wieren worden onderverdeeld in groene, bruine, rode en blauwe. De laatste groep behoort eigenlijk niet tot de wieren, het zijn bacteriën.

In de geschiedenis worden genezing en levenskracht geassocieerd met de kleur groen. Toch zijn sommige wieren helemaal niet groen, maar meer goudbruin of modder rood, omdat zij niet genoeg chlorofyl a en b bevatten voor de groene kleur. Hun brede variëteit van kleur pigmentatie onderscheidt zeewier van andere planten en maakt ze speciaal geschikt voor de menselijke gezondheid. Feitelijk kan zeewier elke kleur van de regenboog hebben. Het toepasselijk genaamde regenboog zeewier bijvoorbeeld is een treffende waterplant met regenboogkleurig rood en tinten paars, blauw en groen.

Omdat zeewieren fotosynthetisch zijn hangt hun kleur en plaats in het water af van de zon. De bekende groene zeewieren, met het meeste bladgroen, drijven daar waar het water betrekkelijk ondiep is, terwijl de bruine zeewieren net buiten het getijdegebied groeien, zo’n 2-3 meter onder het oppervlak waar rode en oranje golflengtes van licht worden geabsorbeerd. Rode wieren echter worden tot op honderd meter diepte en meer gevonden, aangezien blauwe en paarse golflengtes tot veel grotere diepten kunnen doordringen.